niedziela, 16 września 2018

Monika Jagodzińska - Wiara, Nadzieja, Miłość

Autor: Monika Jagodzińska 
Tytuł: Wiara, nadzieja, miłość 
Wydawnictwo: Psychoskok
Liczba stron: 120

Diana to nastolatka, która uczęszcza do trzeciej klasy gimnazjum. Jest raczej zamknięta w sobie i nieśmiała, aczkolwiek ma swoją zaufaną przyjaciółkę Jowitę, która zawsze potrafi ją pocieszyć. Kiedy poznaje nowego w klasie chłopaka, Diana liczy, że to może być początek czegoś nowego. Niestety, zostaje perfidnie przez niego ośmieszona w internecie. Dziewczyna jednak nie załamuje się, tylko dzięki temu wydarzeniu postanawia rozpocząć nowy styl życia, który ma pozwolić na pozbycie się jej dużego kompleksu - nadwagi. Niestety, z upływem czasu zaczyna mieć na tym punkcie obsesję, która szybko prowadzi do zaburzeń odżywiania. 

Monika Jagodzińska zadebiutowała książką Cykl, będącą zbiorem opowiadań o działalności aniołów na ziemi. Miałam przyjemność recenzować i tę pozycję, jednak nie ukrywam, że miałam kilka zastrzeżeń co do jej treści. Czy tym razem u autorki widać progres? 

Anoreksja to dość ciężki temat i chociaż w tej historii nie został ujęty jakoś dobitnie, to jednak dostajemy bardzo dobry proces postępowania tej choroby. Na początku główna bohaterka niby niewinnie zaczyna się odchudzać, a z czasem przeradza się to we wręcz paranoję zrzucenia kilku kilogramów. I również nie tylko o to chodzi, bowiem dziewczyna w pewnym momencie wyznaje, że dzięki odchudzaniu czuje, że wreszcie jej się coś udaje. Nie potrafi jednak powiedzieć stop i bagatelizuje sprawę, nie widząc u siebie problemu. Dopiero pomoc psychologa, terapeuty i wsparcie najbliższych pomagają jej w radzeniu sobie z zaburzeniem. 

Powieść została podzielona na trzy rozdziały. Pierwszy z nich, wiara, opowiada głównie o chęci Diany do zmieniania swojego życia poprzez dietę i ćwiczenia. Następny - nadzieja - to godzenie się ze stratą, a także podejmowanie próby wyjścia z anoreksji. Miłość, czyli ostatni rozdział, pokazuje że każdy, nawet najmniej wierząca w to osoba, może znaleźć swoją drugą połówkę, pomimo wcześniejszych niepowodzeń. 

Lektura ma nieco ponad sto stron, a więc jest bardzo krótka. W fabule znajduje się również kilka znaczących przeskoków czasowych, ale jednak ani to, ani grubość książki nie przeszkadzało mi w jej odbiorze, bo napisana została napisana spójnie. I tak jak przy Cyklu nie podobały mi się bardzo krótkie zdania które formowała autorka, tak tutaj ich właściwie nie ma, z czego bardzo się cieszę. 

Wiara, nadzieja, miłość porusza ważne dla współczesnej młodzieży tematy. Dlatego też polecam ją do przeczytania szczególnie nastolatkom, bo to im taka historia może najbardziej przypaść do gustu. Mnie naprawdę bardzo spodobała się ta opowieść o Dianie, która uświadamia o problemie anoreksji, ale też pokazuje, że można z niej wyjść, trzeba tylko szukać pomocy. Ze względu na jej grubość to idealna książka na długi, jesienny wieczór. 

Za książkę serdecznie dziękuję autorce. 

środa, 12 września 2018

Caren Lissner - Carrie Pilby. Nieznośnie genialna

Autor: Caren Lissner
Tytuł: Carrie Pilby. Nieznośnie genialna.
Wydawnictwo: Harper Collins
Liczba stron: 368

Carrie Pilby zdecydowanie nie należy do przeciętnych nastolatek. Swoją inteligencją znacznie przewyższa swoich rówieśników, przez co też studia na Harvardzie ukończyła w wieku 19 lat. Dziewczyna ma jednak duży problem z nawiązywaniem nowych znajomości i czuje się bardzo samotna. Terapeuta tworzy jej listę pięciu rzeczy które Carrie ma wykonać, aby dostosować się do społeczeństwa. Teraz musi ona wyjść ze swojej strefy komfortu i otworzyć się na innych, ale czy na pewno będzie to takie proste? 

Caren Lissner to amerykańska dziennikarka i autorka esejów publikowanych m.in. w The New York Times. Urodziła się w 1973 roku i uczęszczała na Uniwersytet Pensylwanii. W 2004 roku natomiast wydała swoją pierwszą powieść o Carrie Pilby, która doczekała się swojej ekranizacji. Napisała także Drugą rundę, wydaną w Polsce nakładem wydawnictwa Harper Collins. 

Nie usłyszałabym o tej lekturze gdyby nie film na jej podstawie, który niedawno obejrzałam. Chociaż produkcja ta specjalnie mnie nie zachwyciła, to jednak zaciekawiła mnie na tyle mocno, żeby sięgnąć po treść pisaną. I niestety, ale również musiałam się trochę rozczarować, gdyż książka nie do końca spełniła moje oczekiwania. 

Podoba mi się samo wykreowanie postaci Carrie. Nastolatka z nadprzeciętnym rozumem, cudowne dziecko, na tyle bystra, by przeskoczyć trzy klasy i zostawić innych daleko w tyle. Zaskakująco dojrzała jak na swój wiek i skłonna do filozoficznych przemyśleń. Jednak cóż z tego, skoro dziewczyna nie potrafi odnaleźć się w towarzystwie. Prawie wszyscy ludzie wydają jej się albo nie na tyle inteligentni na rozmowę z nią, albo po prostu nie w jej typie. Dlatego też, mimo iż mieszka w pełnym zatłoczonych ulic Nowym Jorku, jest samotna. 

Nie sposób nie współczuć głównej bohaterce tego, że nie ma przyjaciół czy chociażby bliższych znajomych, z którymi mogłaby gdzieś wyjść. Zamiast tego, czas głównie w swoim mieszkaniu, śpiąc i czytając książki. Ojciec Carrie pracuje, podróżując po świecie, więc kontakt ma z nim jedynie poprzez rozmowy telefoniczne lub spotkania podczas świąt. To on jednak pragnie, by córka w końcu wyszła do ludzi i płaci za jej terapię. Opornie, ale Carrie jednak tam chodzi i przez to musi zrealizować listę celów, które mają umożliwić jej poznanie nowych osób. Są to na przykład wyjście na randkę, zapisanie się do organizacji i spędzenie sylwestra w gronie znajomych. 

Powieść podejmuje całkiem sporą liczbę filozoficznych tematów, nad którymi zastanawia się Carrie. Jakby nie patrzeć, niektóre z nich są naprawdę ciekawe. Mamy tu do czynienia z rozważaniami na tematy zdrady małżeńskiej - czy faktycznie to ogromne zło, czy też w niektórych wyjątkowych sytuacjach jest dopuszczalne? Gdzie zaciera się granica pomiędzy dobrem a złem, skąd wiemy dokładnie że coś jest godna potępienia, a inna rzecz godna pochwały? I czy kiedy znajdziemy się w sytuacji którą kiedyś absolutnie krytykowaliśmy, zmienia się nasz punk widzenia na tę sprawę? Na te kwestie oraz wiele innych znajdziemy odpowiedź w powieści. 

Nie będę jednak ukrywać, że lektura momentami niemiłosiernie mi się dłużyła. Jest to spowodowane tym, że w fabule nie ma za dużo dialogów, a dość dużo właśnie tych filozoficznych refleksji. Trzeba przyznać, że sama akcja czasami może nudzić. Bo owszem, powinna się skupić na realizacji zadań z listy, ale zamiast tego autorka niemiłosiernie ją przedłuża. Przez to odniosłam wrażenie, że jest to książka o niczym - niby są te rozważania o ludzkich zachowaniach, Carrie Pilby wydaje się nietuzinkową postacią, ale czegoś tu brakuje i to sprawia, że książka nie spodobała mi się tak, jakbym chciała. 

Podsumowując, Carrie Pilby. Nieznośnie genialna miała zadatki na lepszą powieść, ale wyszło jak wyszło. Mogłaby być lepiej dopracowana, ale i tak skłania czytelnika do zastanowienia się nad problemami w niej zawartymi. Mimo tego, ogółem pozycję tę oceniam jako dobrą. 

poniedziałek, 3 września 2018

Claudia Gray - Tysiąc odłamków ciebie

Autor: Claudia Gray
Tytuł: Tysiąc odłamków ciebie
Wydawnictwo: Jaguar
Liczba stron: 352

Czy zastanawialiście się kiedyś nad tym, że nasz wszechświat może wcale nie być jedynym? Że oprócz naszej rzeczywistości istnieją, w większym lub mniejszym stopniu, odmienne wymiary? Niewykluczone, że obiła wam się o uszy również teoria istnienia wieloświatów. O tym właśnie opowiada Tysiąc odłamków ciebie.

Marguerite, czyli główna bohaterka opowieści, jest córką niezwykle inteligentnych naukowców. Jej rodzice pracują nad udowodnieniem istnienia wieloświatów. I kiedy w końcu udaje im się skonstruować urządzenie do podróżowania pomiędzy tymi wymiarami, ginie ojciec Marguerite. Policja podejrzewa, że sprawcą wypadku jest jego asystent Paul, który zaraz po tym wydarzeniu ucieka przed sprawiedliwością do innego wymiaru. Dziewczyna wyrusza za nim, by go odnaleźć i sprawić, by zapłacił za swój czyn. 

Szczerze mówiąc, na początku czytania tej książki i po poznaniu stylu autorki pomyślałam, że to nie dla mnie (w sumie nadal nie mam pojęcia dlaczego) i odłożyłam jej lekturę. Całe szczęście, że postanowiłam dać jej drugą szansę, by potem całkowicie zakochać się w tej historii. 

Uwielbiam motyw wszechświatów w fabule. Za każdym razem, kiedy Marguerite przeskakiwała do innego wymiaru, najbardziej zastanawiałam się nad jego wyglądem. Z ciekawością czytałam, jak wygląda świat, do którego trafiła. Najbardziej zaintrygowała mnie Rosja, w której bohaterka pełniła rolę wielkiej księżnej, musiała więc dostosować się do zasad panujących w rodzinie królewskiej i arystokracji. 

Postacie zostały skontrowane bardzo dobrze. Mamy główną bohaterkę, która kierowana złością i chęcią zemsty zrobi wszystko, żeby odnaleźć zabójcę swojego ojca, ale w międzyczasie wciąż ciężko jej uwierzyć, że najbliższy współpracownik mógł mu zrobić coś takiego. Paul to nieprzenikliwy chłopak; trudno właściwie odgadnąć, co tak naprawdę myśli i planuje. Jest jeszcze Theo - bo Marguerite nie podróżuje przez wymiary sama - dość flirciarski gość, będący również mocno zdeterminowany, by odszukać Paula. 

No i cóż, pojawia się jeszcze trójkąt miłosny. Nie będzie to taki wielki spoiler, jeśli zdradzę, pomiędzy kim - otóż Margurite nie do końca potrafi zdecydować czy woli Theo, czy Paula. Zwykle nie lubię tych całych trójkącików pojawiających się w młodzieżówkach, bo na dłuższą metę jest to bardzo wkurzające, kiedy postać lata od jednego do drugiego i ma problem, którego ostatecznie wybrać. Mimo wszystko, uwierzcie mi że tutaj ten wątek jest naprawdę subtelny i mi wcale nie przeszkadzał. 

Napomknę jeszcze o bardzo ładnej szacie graficznej. Chociaż książkę czytałam na czytniku, to wiele razy widziałam kolorową okładkę w internecie i muszę przyznać, że robi wrażenie! Podoba mi ta kolorystyka, a napis na tle budynków w artystycznej plamie (że tak to ujmę) tworzy zgraną całość. 

Tysiąc odłamków ciebie to wciągająca powieść, przy której nie można się nudzić. Kiedy już pogrążycie się w jej lekturze, niewątpliwe że tak jak ja nie będziecie chcieli choć na chwilę przerwać czytania, by poznawać ciąg dalszy wydarzeń. Ja z dużą chęcią sięgnę po kolejny tom, z nadzieją że będzie równie dobry jak ten.